Sen

Kiedyś widziałam elfa
Byłam w krainie ze snu
Miał głos dźwięczny - brzmiał jak harfa
Przez plecy miał przewieszony łuk

Jego długie srebrne włosy
Błyszczące zielone oczy
Szedł tam, gdzie kołysały się zboża kłosy
Patrzyłam jak dostojnie kroczy.

Poszłam za nim za wzgórza
Pokazał mi las
Przy lesie rosła grusza -
- A na niej święty gaj

Błyszczały listki złociście,
Z klejnotem jemioły pośrodku
Obok niego wisiały gruszki, oczywiście.
I wtedy się obudziłam, mój kotku.

Smok

Smok zionął ogniem,
Już jest nas o stu mniej
Tylko mag woła :wiej, wietrze, wiej!
Gad pożywił się jego koniem.

I czar zadziałał:
Wicher dmie
Smok unosi w górę się
Leci, spada w dół z powrotem

A tam już żołnierzy tłum
Rozszarpuje skrzydła mu.
Jego piękne złote błony -
- Jutro pożrą je wrony.

Smok się rzuca, wicher dmie,
A bohater rzuca się
Wbija gadzinie miecz pod skrzydło
Jaszczur wydał z siebie wrzask.

O bohaterze będą legendy -
- Tak, to ten, co smoka zabił!
Ale mag i 5 setek nas
Zginiem w mrokach niepamięci