Gdy Soel rozjaśniła już niebo swoim złocistym dotykiem, ostatni celebrujący Ekwinokcjum Wiosenne udali się do swoich domostw na zasłużony odpoczynek.
Jednak nie dla wszystkich Mieszkańców Królestwa nadeszła pora snu. W samym sercu Zamku, w komnatach, gdzie przechowywane były Królewskie Zbiory, miało miejsce nie lada zamieszanie.
Zza drzwi, które skrywały skrzydło Biblioteki, dobywały się kłęby kurzu. Pod nimi stały stosy ksiąg i poukładanych w równe stosy zwojów. Nagle z sinej chmury wyłonił się Król, niosąc kolejne naręcze pergaminów.
- To już chyba ostatnie, prawda?- krzyknął w stronę drzwi, odkładając ładunek obok pozostałych. W jego głosie tliła się nadzieja.
- Tak, tak mi się wydaje. ? odpowiedział mu kobiecy głos.
Nagły powiew wiatru szarpnął włosami Króla, w nieładzie odrzuconymi z czoła. Kurz unoszący się w powietrzu przy drzwiach zawirował i wleciał z powrotem do Biblioteki. Po chwili do Króla dołączyła Radna, w dłoniach dierżąc miotłę i duży wiklinowy kosz, z którego wystawały brudne szmatki.
- Teraz trzeba już tylko zanieść wszystkie te dzieła do komnat ich twórców.- Quellen spojrzała na stosy dzieł. W kącikach jej zmęczonych oczu zabłyszczały łzy. Szybko otarła je brzegiem zakurzonego rękawa.- Dziwnie mi będzie bez tych wszystkich prac na półkach...- powiedziała cichutko. Vaticinator poklepał ją po ramieniu.
- Ale te, które zostały, będą teraz błyszczały jaśniej, niż kiedykolwiek do tej pory.- uśmiechnął się słabo. Jemu zmęczenie też dawało się we znaki.
- Nowa Wiosna, nowy Rok i nowy, wspaniały porządek w Bibliotece.- podsumowała Quell, uśmiechając się przy tym na tyle promiennie, na ile niewyspanie jej pozwalało.
Król i Radna oddalili się, aby dopilnować, żeby wszystkie usunięte z Biblioteki prace zostały potraktowane z należytym szacunkiem.
Po chwili Quell wróciła, żeby szeroko otworzyć drzwi do Królewskich Zbiorów. Do wyselekcjonowanych dzieł literackich, dumnie stojących na wysprzątanych i lśniących czystością półkach.
Quellen